Mots-clés : Plan de dispersion, Astreinte, Décisions de justice
De betaling van advocaten, deurwaarders en deskundigen in geschillen over de geluidshinder rond de luchthaven kostte de federale overheid al meer dan een miljoen euro.
Het lijstje gerechtelijke geschillen over de geluidshinder rond de luchthaven van Zaventem is lang. Dat doet ook het prijskaartje voor de federale overheid aardig oplopen. De jongste jaren werd afgerond voor 1,16 miljoen euro uitgegeven aan honoraria voor advocaten, gerechtsdeurwaarders en deskundigen, en aan andere kosten. De hangende dwangsommen zitten daar nog niet bij.
Dat blijkt uit informatie die kamerlid Mary Nagy (Ecolo) kreeg van het Rekenhof en die De Standaard kon inkijken. In totaal werden er 130 dossiers door de rechtbanken behandeld, weliswaar vaak in pakket van dezelfde eisers. Het gaat om zaken die gemeenten, omwonenden, actiegroepen, het Brussels Gewest, de luchthavenexploitant en de federale overheid zelf aanspanden.
Nagy vroeg een overzicht sinds 1999, maar de processenregen kwam pas op gang na de invoering van het spreidingsplan in 2003, stipt ze aan. 'Dat plan kost de staat handenvol geld', zegt Nagy. 'Deze stortvloed aan geschillen en de exponentieel toegenomen klachten tonen aan dat de regering moet ingrijpen. Maar de federale regering schuift de verantwoordelijkheid door naar de gewesten.'
Deze boodschap komt op een moment dat er opnieuw een crisis dreigt in het aanslepende dossier. Vanaf vandaag mag de actiegroep Air Libre met een vonnis in de hand dwangsommen opeisen ten belope van 5.000 euro voor iedere inbreuk op de Brusselse geluidsnormen.
De actiegroep is van plan dat ook te doen, maar maakt die intentie vandaag nog niet hard. 'Door het regenweer en de bewolking dreigen geluidsmetingen vandaag een onbetrouwbaar resultaat op te leveren', zegt Maurice Seewald van Air Libre, 'vandaar dat we het liever uitstellen'. De federale minister van Mobiliteit, Renaat Landuyt (SP.A), ging in beroep tegen het Air Libre-vonnis. De Vlaamse minister van Leefmilieu, Kris Peeters (CD&V), stapt nu ook in deze procedure. Hij wil zo de Vlaamse belangen in deze kwestie verdedigen en voorkomen dat een deel van de hinder van Brussel naar Vlaamse gemeenten verschuift.
Peeters tekent om dezelfde reden verzet aan tegen een arrest van het hof van beroep van juni 2005 dat de Belgische Staat ook op straffe van dwangsommen oplegde de Brusselse geluidsnormen te respecteren. De Brusselse regering eiste die dwangsommen nog niet op, vandaar dat Air Libre zijn initiatief nam.
Peeters meent dat de handhaving van de geluidsnormen de exploitatie van Zaventem in gevaar brengt. Brussel houdt vol dat hooguit zes procent van de vluchten erdoor geraakt wordt.
Peeters vindt het geen oplossing om in Vlaanderen gelijkaardige geluidsnormen in te voeren, iets wat de Actie Noordrand via een dagvaarding probeert af te dwingen. 'Dat zou de economie van heel Vlaanderen en Brussel schaden', meent Peeters.
De Noordrand vraagt via gelijke normen gelijke bescherming. 'Met als consequentie dat de nachtvluchten ophouden en dat er een plafond op de dagvluchten komt', voegt Marc Goethals van de Actie Noordrand eraan toe. Een 'nieuw' standpunt dat toegejuicht wordt door de andere omwonendengroepen.
Source: T. Ysebaert, De Standaard 10/05/2007
