Mots-clés : Co² et gaz à effet de serre, Consommation, Réchauffement climatique, aviation

De overheidsbedrijven gaan CO2 besparen. Bravo. Elk jaar 31.000 ton (DS, 31 januari 2007). Diezelfde week in diezelfde Standaard: van Zaventem nog maar eens twee extra vluchten per week, dit keer naar Brindisi. 0,46 ton CO2 per passagier aan 200 passagiers per keer en dat 104 keer per jaar levert een totaal op van 9.568 ton CO2.

Met andere woorden: zes vluchten per week op een zeer bescheiden afstand doen de hele besparing van de overheidsbedrijven teniet. Liefst vliegen die dan niet 's nachts, want dan is er geen reflectie van de zon en is het effect nog vier keer schadelijker. Over de ongeveer 250.000 andere bewegingen vanop Zaventem zwijgen we dan nog.
Daarom enkele vergelijkende tips voor Minister Verhofstadt, nu hij toch een Kyoto-plus gaat schrijven die vooral de gezinnen gaat treffen. Ook Minister Peeters kan hierbij zijn voordeel doen.
Gezin A verbruikt 3.500 liter stookolie per jaar om zichzelf en hun water te verwarmen. Ze rijden met een middelgrote auto en zijn kort bij hun werk gaan wonen zodat ze, hun enige vakantie van drie weken per jaar naar Frankrijk inbegrepen, 15.000 km afbollen. Dat brengt dit gezin op een totaal van 12,5 ton CO2 per jaar.
Gezin B verbruikt evenveel stookolie, woont veel verder van het werk (want ze willen geen vliegtuigen boven het hoofd), dus hun autokilometers  bedragen het dubbele. Hun CO2-uitstoot voor die twee factoren beloopt dan al 15,3 ton. Daarnaast gaan ze met hun vieren elke vakantie (dus vijf keer per jaar) naar hun buitenverblijf in Toscane, met het vliegtuig. CO2-uitstoot hiervoor alleen: 25 ton.
Gezin C verbruikt evenveel stookolie en benzine als A. Maar ze moeten wel kunnen reizen (ze hebben de zon nodig !). Dus trekken ze met hun vieren in de voorzomer naar Mexico en voor hun skivakantie (sporten is toch zo gezond !) naar Italië, met het vliegtuig natuurlijk, want ze hebben bijna geen tijd om te leven. Extra CO2 door deze reizen: 8,4+1,8=10,2 ton, hetzij praktisch evenveel als gezin A spendeert voor levensnoodzakelijke dingen zoals zich verwarmen en zich kunnen verplaatsen naar werk en winkels, die met openbaar vervoer niet bereikbaar zijn.
Nu komt de vraag aan de Kyoto-plussers: gaat u al die extra tonnen CO2 van het vliegen toerekenen aan de gezinnen of aan de bedrijven? Of gaat u het helemaal niemand aanrekenen en doen alsof ze niet bestaan ? De schaamlappen zijn ons al bekend en liggen voor de hand: dat moet Europees geregeld worden, de IATA moet daarover beslissen, het zal onze relaties met Amerika verslechteren, de werkgelegenheid komt hierdoor in het gedrang ... Alleen zullen we dan binnen afzienbare tijd geen werkgelegenheid meer nodig hebben, want er zal geen leefbare planeet over zijn om op te werken.
Als de vliegtuigen-CO2 aan de gezinnen wordt toegerekend, dan hopelijk wel aan die gezinnen die effectief vliegen en niet aan hen die het milieu sparen

IDW